lunes, diciembre 11, 2006

MORRE PINOCHET.

Que un tipo como Pinochet morra, precisamente, no dia internacional dos dereitos humáns non deixa de ter graza..
Abro un espazo para a vosa opinión ó respecto no "cahier de doleances"

5 comentarios:

Anónimo dijo...

Visito hoy tu página por primera vez y me parece todo muy interesante, ¡enhorabuena!
Sobre Pinochet: sí que va a ser chusco que se conmemore el aniversario de su muerte el mismo día que los Derechos Humanos. Lástima que haya muerto sin pisar la cárcel...pero así ha ocurrido con otros dictadores, qué le vamos a hacer.
Así que como diría mi abuela: "¿Se murió?Pues tal día hace un año."
Besos.

Julián Ferrer dijo...

Hola ¿heredera?. Pa' eso hace falta que se muera el antecesor ¿no?.
¿Eres quien me imagino, de Leon pá más señas?
Si es así, gracias por la visita y a ver si hablamos.

Anónimo dijo...

Un profesor que teño este ano comentounos que todolos déspotas teñen a facultade de morrer quentiños na cama. E que iso pasa en España (F VII, F.Franco), en Chile e en tódolos lados.
A miña opinión e que deberia de morrer da maneira que el mataba á xente...tirandoa ó mar ou cortandolle as mans e a lingua..

Julián Ferrer dijo...

Hola anonimo:
¿tódolos déspotas? se poderían multiplicar casos nos que foron botados pola forza. En calquera caso indo á túa última frase: ¿as sociedades humanas deben estar rexidas por estes principios de venganza (ollo por ollo...)? ¿Ou máis ben as sociedades humanas artéllanse para tratar de poñer orde nesta selva de impulsos cegos? ¿Estaría xustificada a acción violenta, a represión, dun dictador, se descubrísemos que toda a súa familia fora anteriormente asasinada(por exemplo) polos da ideoloxía contraria?
Para o meu pensamento non podemos deixarns levar por istas pulsións violentas-vengativas que fan dano non só ó seu destinatario senón tamén ó "emisor".

Anónimo dijo...

También estoy de acuerdo con que no podemos dejarnos llevar por la ley del Talión, estaríamos cayendo tan bajo como ellos, aunque algo se nos remueva dentro alpensar en la injusticia.
Sí, claro, de León y además de la capi, vale, vale, lo de heredera no estuvo muy acertado... dejémoslo en sucesora, ¿vale? Estás haciendo un trabajo estupendo y espero que tus alumnos se den cuenta de la lotería que les ha tocado teniéndote a ti por profe, y que tus compañeros también sean conscientes del lujazo que supone tenerte en el claustro.
Vale, hablamos antes de Navidad. Abrazos.